Australië – Boston, Amsterdam
Category: architectuur, hergebruik, woningbouwPROJECT
90 appartementen nieuwbouw en 40 appartementen in bestaand pakhuis met 2400 m2 bedrijfsruimte met parkeergarageDATUM
1998 - 2006OPRACHTGEVER
OCNA / Johan Matser Projectontwikkeling / Synchroon, Ymere Ontwikkeling, Het OostenPRIJZEN
SEV demonstratieproject IFD (Industrieel, Flexibel en Demontabel bouwen); Winnaar Betonprijs 2005; Nominatie ZuiderkerkprijsAbout
Australië – Boston ligt in het deel van de Oostelijke Handelskade waarvoor door Rapp & Rapp een stedenbouwkundig principe is ontwikkeld dat uitgaat van een reeks monolieten. Deze worden verkregen via bebouwingsenveloppen, die tegelijkertijd een goede stedenbouw en een grote ontwerpvrijheid waarborgen. DKV besloot het 19e eeuwse pakhuis Australie te behouden en tot uitgangspunt te maken van het nieuwe project.
In het ontwerp zijn oud en nieuw verenigd in een complex met een ontsluitingssysteem. In het nieuwe deel wordt overal de aanwezigheid van het pakhuis ervaren. De U-vormige nieuwbouw is met glazen volumes gekoppeld aan de oudbouw. Door een groot overstek lijkt het te zweven boven het pakhuis. Op de begane grond nemen bedrijfsruimten het hele perceel in beslag. Op het dak hiervan is een glooiende, gemeenschappelijke tuin met bomen aangelegd voor de werknemers en bewoners van het pand. De gietijzeren kolommen en het zichtmetselwerk geven een bijzondere karakter aan de woningen in het pakhuis. De kolommenstructuur maakt het zeer geschikt voor cascowoningen. Dit principe is ook doorgezet in de nieuwbouw. Bij alle appartementen is het aantal vaste voorzieningen tot een minimum terug gebracht om een zo groot mogelijke indelingsvrijheid te bieden. De rationele opzet met een computervloer en een strategische plaatsing van de leidingkokersmaakt het mogelijk een een open ruimte bieden met indelingsvarianten en een catalogus van elementen als puien en schuifwanden. De bewoner staat vrij zijn ideale woning samen te stellen. Aan de buitenkant zal het blok een robuust aanzien krijgen, dat aansluit bij de industriële architectuur van de pakhuizen. Aan de tuinzijde zorgen hout en glas op galerijen en terrassen voor een lichtvoetiger beeld. In 2002, met de bouw in volle gang, brandde het pakhuis Australië af. Omdat het beeldbepalend is voor het ontwerp van het hele complex werd besloten over te gaan tot reconstructie.